Als het om verdriet gaat,
Dan is er een muur die in de weg staat.
Praten is iets wat ik dan niet kan,
Al ben ik dat soms wel van plan.
Dan vertel ik wat er gaande is,
Maar nooit wat mijn gevoel daarbij is.
Ik hou me koel en sterk,
Waardoor ik wederom alles alleen verwerk.
Ik zou willen dat ik anders was,
Als een boek, die je in één dag uit las.
Dat ik zou huilen om mijn verdriet,
Ook als iedereen het ziet.
Dan kunnen mensen er voor je te zijn,
Een beetje steun, wat lijkt dat me fijn.