als verwaaide bomen ,
zo liet ik mezelf achter
na jou aan de kant te hebben gezet
de angst bekroop mijn lijf,
ach,met mijzelf wist ik al lang geen blijf
vingervlugge vingers op mijn besmeurd lichaam
als verwaaide takken
dreigde ik te vallen
in een spiraal van neerwaarse bladeren