Onuitgesproken
Onuitgesproken woorden verborgen
Zeggen vaak meer dan je denkt
de ander kan meestal niet helpen
Al voel je jezelf zwak en gekrenkt
Zo leert ieder zijn pijn te verdragen
Al lijk die zo opgeruimd als het kan
en Leert de mens dragen zonder klagen
het oprecht begrip wat erna kwam
Onuitgesproken woorden verborgen
Met het masker wat ik dagelijks draag
Dit om mijn pijn stil te houden
En ik voor geen goud hierover klaag
voel ik mij een clown aan een koordje
omdat de ander mijn tranen niet ziet
wat medelijden dat heb ik niet nodig
omdat ik weet die ander begrijpt mij niet
wat ik dus niet zal kunnen verlangen
iedereen kent zijn leed maar al te goed
maar soms is mijn gevoel zo dubbel
omdat alleen wat begrip veel met je doet
Karin.
kerima ellouise: | Maandag, januari 26, 2009 20:07 |
in stilte gelezen...dapper mens ben je! liefs kerima ellouise |
|
isolina: | Maandag, januari 26, 2009 19:28 |
prachtig verwoord . liefs maria (isolina) | |
switi lobi: | Maandag, januari 26, 2009 18:19 |
Ik snap het meis.. en je wilt het anderen ook niet opleggen. Heel lief en dapper geschreven. Liefsknuffel, switi lobi |
|
christina: | Maandag, januari 26, 2009 18:12 |
Wou ik een reactie zetten maar die paste niet Maar lieve Karin je zal mijn woorden zo wel lezen Dikke knuffel van mij |
|
maria : | Maandag, januari 26, 2009 17:21 |
recht uit t hart mooi geschreven... hele dikke knuf met alle liefs, maria |
|
Auteur: karinvangelder | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 26 januari 2009 | ||
Thema's: |