Innerchild: | Maandag, januari 26, 2009 23:41 |
Ik word een beetje droef van dit schrijven. Misschien dat ook jij ''bij toeval'' de ware liefde nog tegenkomt. Ik hoop het en wens het voor jou. Neem kleine stapjes in het leven. Misschien twee vooruit en één achteruit. Wat maakt het uit. Elke stap die je zet brengt jouw omgeving in beweging. Ik wens het jou van harte toe. Liefs, Innerchild |
|
Dwaallicht: | Maandag, januari 26, 2009 22:19 |
Er zijn wel meer mensen die bang zijn voor nieuwe situaties, herkenbaar mooi en delend verwoord. Liefs Dina |
|
Lily May Parker: | Maandag, januari 26, 2009 18:10 |
ja, Bart, je beschrijft het weer prachtig, dat o zo herkenbaar gevoel kus Lily May |
|
kerima ellouise: | Maandag, januari 26, 2009 13:08 |
vreemde vrienden en vriendelijkheid van vreemden ...voortreffelijke en knappe eyecatcher! liefs kerima elloui |
|
verhavert: | Maandag, januari 26, 2009 12:54 |
sterk schrijven voel prachtig liefs martine |
|
Windwhisper: | Maandag, januari 26, 2009 12:35 |
ja het met je meevoelen kwam hier dubbel en dwars naar boven, het zal niet gemakkelijk zijn jouw leven, je hebt toch zeker regelmaat en orde nodig als je een authist bent, het voelt zo eenzaam ook lieve groet Cobie je hebt het subliem verwoordt Goede middag Bart kuzzz |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, januari 26, 2009 11:41 |
schitterend verwoord zo graag gelezen dit gr.janny |
|
Auteur: Nummer 127 | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 26 januari 2009 | ||
Thema's: |