survivors
in mijn hangmat
tussen geest en lichaam
ligt mijn laatste dag
de slaap ontsmet
alvast haar vleugels
en wiekt eenmaal haar slag
onder uw tranen
tussen ziel en zout
vouwen uw handen natgetikt
maar bloed heeft zich al lang verklauwt
waar het spinnewiel u had geprikt
in de regen
tussen lamp en leven
ben ik wegen afgedreven
verder van uw dichte sloten
hun hete damp is hoog gestegen
maar door wolken nooit met kracht vergoten
tussen geest en lichaam
ligt mijn laatste dag
de slaap ontsmet
alvast haar vleugels
en wiekt eenmaal haar slag
onder uw tranen
tussen ziel en zout
vouwen uw handen natgetikt
maar bloed heeft zich al lang verklauwt
waar het spinnewiel u had geprikt
in de regen
tussen lamp en leven
ben ik wegen afgedreven
verder van uw dichte sloten
hun hete damp is hoog gestegen
maar door wolken nooit met kracht vergoten
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Vrijdag, januari 16, 2009 07:38 |
| apart schrijven, maar toch met aandacht gelezen liefs Cobie Goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marmer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||