Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
geef ze een leven
zelf zo veel pech
elke keer maar weer de tegenslag
waarop de grote vraag komt
waarom leef ik eigenlijk nog
maar mijn tegenslagen
zijn slechts klein in vergelijking
met kinderen in ontwikkelingslanden
die geen eens een leven hebben
hoe kan ik twijfelen
of ik nog wil bestaan
als aan de andere kant van de wereld
mensen niet eens een fatsoenlijk bestaan hebben
k kan hun een stukje leven geven
zorgen dat ze kunnen spelen
en de zorgen even kunnen vergeten
zodat hun ook weer kunnen leven
want een lach van een kind
is iets wat iedereen verblind
van geluk en blijheid
het geeft een stukje vrijheid
Reacties op dit gedicht
white side vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
white side
Gecontroleerd door:
maneschijn
Gepubliceerd op:
06 januari 2009
Thema's:
[Hoop]
[Toekomst]