-opgedragen aan mijn wederhelft...F.-
Jij en ik, eens samen in dit leven
Een twee-eenheid, die het nauwelijks kon begeven
Maar waarom moet ik mezelf dan toch in leugens laten geloven?
Ik tel wat vonken in de lucht maar het eigenlijke vuur heeft moeten doven
De kou heeft me al zo lang in haar greep en weigert me los te laten
Zij heeft met jou geruild lijkt het wel, net als jij toen, houdt zij me nu, constant in de gaten
Haar koude lippen, branden ijskoud tegen m'n wangen
Een bevroren kus heeft me uiteindelijk naar de laatste bladzijde van m'n Levensboek doen verlangen
De jaren vliegen voorbij, maar de tijd vervoert geen vin
Steeds langer duurt het wachten, heeft het allemaal nog wel zin?
Wat ik niet voor mogelijk hield, heeft me genadeloos geraakt
Hevig bloedend, in haar onlosmakelijke greep, ben ik toen ontwaakt
'Oh maar verdriet duurt niet eeuwig, daar kom je heus wel weer overheen'
Dus loop ik stoer rechtop, want ik moet voor me kijken, net als iedereen
Alleen zijn betekende voor mij, samen zijn met jou
Als enige in bed liggen, heet in mijn wereld simpelweg eenzaamheid.....en met die eenzaamheid kwam de Kou
Kou begrijpt me niet, wil alleen maar vrijen en niks meer
Al duizenden tranen zijn gekomen, maar genoeg is het niet voor haar, ze fluistert simpelweg:"Kom, we doen het nog een keer"
Geen laatste vrouw op aarde, geen hemels genot mij onthouden
Zal mijn liefde voor jou doen koelen, ik houd je dapper vast, zoals we ook al altijd doen zouden
Eens lukt het me weer je te verleiden
En verruil ik jou voor haar, kan ik mijn aandacht weer aan je wijden
Dan laat ik Kou verwonderd achter
Nu schreeuwt ze nog te duidelijk, maar geloof me, haar roep wordt voor mij al steeds zachter
Jij houdt me tenminste vast, jij bent er altijd voor mij
Ik denk aan jou wanneer zij me met haar nagels krast, ik denk altijd aan jou....wanneer ik met haar vrij....