Mijn ogen draaien rond als een vis die hapt naar lucht.
Ik stik in zijn verslaving. 't wordt weer tijd dat ik eens vlucht.
Maar zelfs in mijn verbeelding voel ik angst achter mijn ogen.
Voor eeuwig onder papa's zware vleugels neergebogen.
Want eentje is geentje en geentje is goed
En eentje is geentje dus nog eentje dat moet
Drink wat je wil en hoe meer hoe liever
Per eentje meer wordt ik steeds depressiever
Hij kijkt naar wat ik doe, zelfs ook al is hij er nooit
Paranoïa in gedachten, oogst ik wat hij strooit
Hij zit nu eenmaal in mijn bloed en daar krijg ik hem niet uit
Zijn verleden schreeuwt naar mij en ik hoor het veel te luid
Want eentje is geentje en geentje is best
En eentje is geentje 'k wordt door eentje gepest
Drink wat je wil en hoe meer hoe liever
Per eentje meer wordt ik steeds maar naïever
Sluit nu je vleugels en toon mij de weg
Weg van het pad dat door jou is gelegd
Ruk aan mijn kraag en sleur me toch mee
't is mooi om te dromen hoe 't zou kunnen zijn...
...met ons twee...
Want eentje is geentje en geentje bestaat
En eentje is geentje als je dat eentje laat
Drink wat ik wil of helemaal niet
Want als je sterft van dat eentje dan sterf ik van verdriet.