Voetstappen in het warme zand
ik breng mijn tranen naar de zee
maar de herinneringen achtervolgen mij
mijn zwarte ziel gaat terug met me mee
Meeuwen doorklieven de lucht
gedragen door de wind, helemaal vrij
zoals mijn leven steeds donkerder wordt
schuiven donkere wolken de zon voorbij
De duisternis omarmt de aarde
uur na uur, het wordt steeds later
ik blijf als verdoofd zitten in het zand
laat me meesleuren in de diepte van het water
De zee wordt nu een zwarte spiegel
het is donker, de golven komen tot rust
dit is de mysterische spiegel van mijn ziel
overdag gewoon voor iedereen de kust
Voetstappen keren weg van het zand
ik laat alles achter in de zee
maar de pijn blijft in mijn hart
mijn zwarte ziel gaat altijd met me mee...