De wind waait in mijn gezicht,
gedachten flitsen door mijn hoofd,
de stem die ik jaren aanhoorde, is er weer,
niet om me te doen stoppen, maar om me te dwingen.
Daar sta ik dan, aan de rand, klaar om te doen wat ik wil doen.
Ook al proberen ze mij tegen te houden, ik ga!
Mijn oog laat een traan los,
een briesje vangt ze op,
en speelt ermee,
maar ik moet me sterkhouden en mijn doel volbrengen.
Daar sta ik dan, aan de rand, klaar om te doen wat ik wil doen.
Ook al proberen ze mij tegen te houden, ik ga!
De zon straalt hard in mijn ogen,
ik stap dichter bij de rand en kijk in de verte,
niets dan huizen, niets dan straten, niets dan bomen,
een gevoel van bewondering overvalt me, toch moet ik gaan.
Daar sta ik dan, aan de rand, klaar om te doen wat ik wil doen.
Ook al proberen ze mij tegen te houden, ik ga!
Blikken voel ik op mij gericht,
verbaasde, bange blikken,
kon ik ze maar van mij afwerpen,
dan was dit veel gemakkelijker voor mij.
Daar sta ik dan, aan de rand, klaar om te doen wat ik wil doen.
Ook al proberen ze mij tegen te houden, ik ga!
Mijn tippen voelen geen grond meer,
dit moet het worden, denk ik,
stemmen roepen om het niet te doen,
ik sluit mijn ogen en adem diep in.
Daar sta ik dan, aan de rand, klaar om te doen wat ik wil doen.
Ook al proberen ze mij tegen te houden, ik ga!
Nu is het tijd en ik open mijn ogen,
"Da steh' ich nu, ich armer Tor! Da steh' ich nu!!!!" roep ik,
handen vooruit en vooruit leunend,
een ademzucht en daar ga ik... vallend naar beneden.