Onder ’t stof van zandpaden
of van de sneeuw echt kleddernat
die schoenen draag ik overal
staan bij de deur of tent op de mat
ze zitten stevig, geven houvast
alleen de veters werken tegen
ik heb ze al eens eerder
opnieuw in de schoenen geregen
bij elke stap wat losser
tot dat het niet meer gaat
dan buk ik me toch even
zo midden op het pad of straat
de veters in mijn schoenen
ze wandelen wat stappen mee
maar met dat telkens strikken
ben ik toch niet zo erg tevree
janjaap: | Maandag, juli 26, 2010 21:51 |
Mooi gedicht, vooral de titel is afleidend. Soms vind je de mooiste dingen terwijl je er juist niet naar op zoek bent. Zoals dit gedicht toen ik op zoek was naar informatie over veters strikken voor mijn zoontje. Voor degene die ook hier terrecht zijn gekomen en wel veters willen leren strikken : ;D http://veters-strikken.mmavida.com |
|
Hazen: | Donderdag, december 11, 2008 17:24 |
Genietbaar jouw woorden... heerlijke foto ook !! Liefs, |
|
Quicksilver: | Donderdag, december 11, 2008 14:17 |
Blijf maar lopen op het levenspad, ben zelf laatst gestruikeld over mijn eigen veters! Doe er nu een dubbele knoop in, dat is ook iets voor jou lieve meis! Mooi geschreven uit je hart! liefs,dicky |
|
Cora (ZIJ): | Donderdag, december 11, 2008 12:23 |
Het levenspad is om te genieten en dat doe ik, met volle teugen :) |
|
lommert: | Donderdag, december 11, 2008 12:09 |
toch weten ze je te strikken voor ...om op pad te gaan en van daaruit mij te laten genieten...ehhu.klitterband /instappers/laarzen..is da wat:) liefs van mij willem |
|
hiljaa: | Donderdag, december 11, 2008 11:11 |
lastig is dat ik stop ze nu steeds tussen de schoen en enkel knufliefs--hiljaa-- |
|
Windwhisper: | Donderdag, december 11, 2008 11:00 |
herkenbaar meisje, het lijkt wel of er de rek in zit. maar goed je loopt lekker er op en dat is toch een issue hoor lieve groet Cobie kuzzz |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 11 december 2008 | ||
Thema's: |