Lieve Opa,
Na een korte strijd,
verliest u het gevecht.
U was nog niet klaar met leven,
mar het noodlot heeft u berecht.
Er was een laatste wens,
u wilde bij papa zijn.
Bij u zoon op een wolkje,
dat gevoel was fijn.
Ik weet dat jullie waken,
ik weet dat jullie kijken.
Maar toch is er die twijfel,
maar waar zal dat uit gaan blijken.
Nog niet klaar met leven,
ons niet willen verlaten.
Maar die dag die kwam eraan,
u moest ons achterlaten.
Na een strijd van een paar weken,
was 30 november daar die dag.
U vond eindelijk u rust,
de dag dat u naar papa mag.
Geen pijn meer,
geen onnodig lijden.
Vindt nu maar u rust,
het zal u van de ellende bevrijden.
Een ding zal ik u beloven,
en dat zeg ik op deze manier.
We zullen voor oma zorgen,
en in ons hart bent u altijd hier.