Laatste fase.
ik hou me vast aan de overtrekken
waar jij in de stapel theedoeken trekt
alsof dit linnengoed te verdelen is
waar ik in jouw ogen niets meer lees
wat ooit voor mij gevoeld werd
last die op je schouders drukt
sleutels heeft, eisen stelt, verschijnt
je met je neus in de wc drukt
wanneer de kater die je hebt
ook je beoordelings vermogen aantast
weigert te gaan zonder eigendommen
met het mes in de hand verliest
wat voor een laatste restje geduld doorging
en, met ogen die blauwer dan blauw zijn
woest de deur dicht trekt
vaarwel.
(Dank je Jasper voor de inspiratie.)