Fotolach
Soms spreken mijn
talloze gedachten
en moet mijn verstand
haar sussen met
een oneindig relaas.
Mijn ziel weet
Mijn ziel weet
en proeft zelf
hoe het vroeger was
een vrouw trekt
conclusies, vaak
zonder context.
Laat mijn verstand
Laat mijn verstand
mijn gevoelens sussen
laat mijn fotolach
de werkelijke angst
doen verdwijnen.
Want mijn ziel
Want mijn ziel
weet heus wel
hoe het vroeger was
en is niet helemaal
verdwenen in de wolken.
4 december 2008
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, december 04, 2008 21:48 |
| zeer sterke diepgaand gedicht die een gevoel weergeeft en verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2008 | ||
| Thema's: | ||