Zwart
De duisternis sluipt in, het wordt steeds donkerder, alomvattend.
Ik vlucht, maar hoe verder ik kom hoe dichterbij de zwarte muren om me heen.
Ik houd nog vast aan dit laatste beetje licht, hoop….
Dit licht is als een lucifer, ik ga me er aan branden voor hij uitgaat.
Ook ik ga uit, niemand die het ziet, niemand die……
De duisternis heeft me bijna, rennen heeft geen zin meer.
Ik geef het op………
Zwart 2
Ga nu zwarte sfeer en aanvaard het licht.
Jou duisternis brengt zwart.
Nacht, o nacht, waarom zo kil?
Eindeloos in het blauwe licht waden?
Jou diepte, niet meer, ban jezelf uit, kind van Hades.
Wijzende vingers, naar mijn zwart.
Wuif ze weg met je ogen,
Hoor ze wegkijken.
Zwart 2.5
Lopend door de dagen, het verspillen van tijd,
Slechts bewust van de duisternis die mij nu leid.
Ik tart mijn lot, ik ontstijg mijn doel,
Ik leef nu langs mijn eigen gevoel.
Ik pak me op en sleep me voort,
Dagen vliegen, de tijd weegt zwaar.
Ik schreeuw nu zonder dat je het hoort,
Ik zal wel ergens landen maar waar?
Ik richt me naar boven, onder en naar voor,
Nergens antwoord, stilte in het lawaai.
Hoe kan het ook als ik mezelf stoor,
En steeds om mijn geest heen draai.
Mijn hoofd komt weer even tot rust,
Het rumoer verstilt even en dan,
Ik ben me even nergens van bewust,
Snel slapen voordat het niet meer kan