mijn mozaïek
ik legde de stenen
in koesterend vertrouwen
we groeiden in van elkaar houden
ouders bepaalden mijn mozaïek
toch zijn hun kleuren
nooit echt de mijne geworden
in confronteren ging ik al
snel de andere nuances proberen
zwoegde in voegen
om toch hun patronen te volgen
was recalcitrant en verbolgen
koos ik uiteindelijk mijn kant
ontdek nog steeds nieuwe
kleuren en van voegen
wil ik niets weten omdat alle
patronen bij mij steeds weer breken
wil melker
09/10/2008
Hieronymus: | Donderdag, oktober 09, 2008 13:47 |
Mozaieken kunnen zeer oud worden nietwaar Wil?! Het is omdat zij veel breuklijnen bezitten, zij nooit echt breken. Beeldend prachtig. Beste groet Ronny |
|
Windwhisper: | Donderdag, oktober 09, 2008 07:23 |
openstaand voor veranderingen in het leven liefs Cobie Goede morgen Wil |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 oktober 2008 | ||
Thema's: |