Ik dacht iemand te hebben gevonden,
Waarbij ik het gevoel had wij zijn verbonden!
Raar genoeg kreeg ik een keiharde klap
en toen was er een pijnlijke stap!
Waarom is het nu voorbij?
Waarom ben je er niet meer voor mij?
Die dooddoeners heb ik al vaak genoeg te horen gehad
Ik ben ze echt zat!
Ik wil weten waarom...
want zo is het meer dan krom!
Ik ben er echt heel ziek van
En ik voel dat ik zonder vrienden niets meer kan!
Ik ben alle mensen dankbaar hier
Hoe ze mij helpen! beter dan een krat bier!
Jammer genoeg hebben niet alle mensen besef
Wat het verschil is tussen laf en lef!
Ik heb veel lopen huilen
En dat wil ik ook niet verruilen!
Ik ben immers ook maar mens
met slechts een wens...
Ik zal vanaf nu er over stoppen
En mijn gevoelens weer wegproppen!
Ik hoop alleen dat er ooit nog iets komt van bewustwording
Want ik kan gewoon niet leven in deze kromming!
Emotie is een kwestie van leven
iets wat elk moment verschilt en soms duurt het dus maar even
Ik hoop ooit nog op dit geluk
en alle vrienden bedankt, daarin kan mijn dag niet stuk!