Hoop
Het voelt zo leeg in mij
Het is zo zwart aan m’n zij
Er is niets meer over in mijn hart
Voor een frisse en nieuwe start
Er is niets meer in mijn hoofd
Alleen een stekende pijn, die maar niet dooft
Ik heb alles van mezelf gegeven
En ik sta nog steeds te beven
Ik dacht dat ik vooruit zou gaan
Een weg naar iets beters in zou slaan
Maar de weg liep af naar een donker dal
Het was gemeen, het was een val
Nu, helemaal leeg van binnen
Ga ik aan mijn weg verder beginnen
Gaat hij naar boven of weer omlaag?
Dat is echt mijn enige vraag
Ik ga vechten, want leeg is nog niet op
Mijn weg vervolgen, ik kom er wel bovenop
De tijd heeft me alleen zo kapot gemaakt
Het doet zo’n pijn, de leegte die me diep van binnen raakt
Maar ik kan nu beter niet denken, eerst moet ik gaan lopen
Hoe diep je ook bent, altijd blijven hopen
Ik volg mijn weg, en ik blijf lopen
Ik probeer niet te voelen, alleen nog maar te hopen