nimmer ontmoeten toch gekendgezien in het onbewustehet geheelwas zo bekenddat ik het stilletjeskuste...het was bij mijzelfs maandenlangen kon het nietontmoetenik was zo bangzo stil alleenwaarvoor ik laterzo moest boetennooit gekenden nooit gezientoch bekendbezien met andere ogenwarvan ik nu nog zitmet drogemaar toch betraande ogen14-8-2008
©jade: | Donderdag, augustus 14, 2008 16:47 |
heel herkenbaar jannie mooi verwoord tnx xxx ©jade |
|
Littledolphin: | Donderdag, augustus 14, 2008 12:29 |
pijnvolle verwoording hier liefs barbara | |
Windwhisper: | Donderdag, augustus 14, 2008 11:20 |
dat doet heel erg pijn, dit te lezen lieve groet Cobie Kuzzzz |
|
dichterbij: | Donderdag, augustus 14, 2008 10:49 |
ontroerend mooi verwoord sterkte lieve groet |
|
Dina-Anna: | Donderdag, augustus 14, 2008 10:33 |
Droefmooi geschreven, ik ben er wel stil van... sterkte hoor! Liefs Dina |
|
sunset: | Donderdag, augustus 14, 2008 10:30 |
Dit raakt mij heel diep (en ik denk tranend aan mijn na enkele dagen gestorven eerstgeborene). Liefs en omarmende genegenheidsknuf, sunset |
|
Lily May Parker: | Donderdag, augustus 14, 2008 10:29 |
ik heb dit graag gelezen Jannie...zo herkenbaar mooi verwoord kus Lily may xxxx |
|
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 14 augustus 2008 | ||
Thema's: |