Linke Nelis (15)
Het bleek dat hij op een klein eiland was aangespoeld
Daar moest hij eerst bijkomen want hij was onderkoeld
Na enige uren was hij pas tot enige verkenning in staat
En deed de ontdekking dat hij hiermee niet was gebaat
Toch ontdekte hij dat hij iets over het hoofd had gezien
En daarmee was hij toch wel blij als voor tien
*
In het midden van het eiland, ergens achter wat struweel
Ontdekte hij een zeer oude zware deur, heel casueel
En onze Linke Nelis, nieuwsgierig zoals hij was altijd
Kon hier zijn terugkerende energie weer op kwijt
Met een echt asociale rottrap ramde hij hem open
Maar voor het resultaat leek hij niets te kunnen kopen
*
Hij staarde in een oneindig lijkend donker hol zo muf
Om dit nu te onderzoeken, daarvoor had hij geen puf
Toch werd hem duidelijk dat hij andere keuze had
Via de verweerde trap daalde hij dus toen af in het gat
Een brandende fakkel hield hij daarbij in z'n hand
Die had hij toen eerst gemaakt buiten op het eiland
*
Voetje voor voetje daalde hij af
't Kwam hem voor als in een graf
't Flakkerende licht scheen spookachtig op de muren
De afdaling leek wel oneindig lang te gaan duren
Maar eindelijk bereikte hij den vlakken grond
De lucht stonk en leek daar zeer ongezond
*
Voor hem opnieuw een deur, maar deze was verrot
Daarom trapte hij die ook heel gemakkelijk kapot
Hierbij schaafde z'n vinger langs een stukje ijzer
het bloedde aardig, maar Nelis voelde zich nu de keizer
Hij stond nu in een crypte met twee kisten als graven
Daarin lagen Kloris de Kluizenaar en zijn Draakje Kraven
*
Zijn bloedende vinger besprenkelde ze per ongeluk even
En zij kwamen daarna al spoedig met gesis tot leven
Beiden ontstegen aan hun graf en gingen nu voor hem staan
Maarrrr..., ze keken hem niet al te onvriendelijk aan
Ze schudden Nelis zelfs vriendelijk hand en poot
Want vanaf nu waren zij niet langer meer dood
*
"Klim maar op de gekartelde rug van mijn draak.
Dat deed ik ook altijd, en dat was altijd heel goed raak !"
Dit zei Kloris de Kluizenaar tegen hem vriendelijk en net
Tegelijkertijd had hij de vleugels van Kraven goed ingevet
Nelis deed het, maar Kloris sprong er zelf ook op omhoog
Nu klonk er gedruis van Kraven die daarop eens uitvloog
*
Kloris de oude vergeten Kluizenaar van het wijnjaar nul
Slaakte 'n kreet toen hij de zon weer zag met veel gebrul
Daarop schakelde hij zijn draak Kraven in op topsnelheid
Met z'n drieën scheurden zij toen naar oneindige vrijheid
Binnen no time hadden zij deze planeet toen ook verlaten
Nelis wond zichzelf daarop in alle bochten en spagaten
*
Volgende keer deel (16)