Buiten glijdt een regendruppel langs de ruit
Alsof zij een duet danst met de eenzame traan
Die langs mijn wang naar beneden biggelt.

Terwijl de donderwolken samen pakken
Boven de bomenrij in de verte en de zon verdwijnt
Is er slechts leegte en eenzaamheid in mijn hart.

Mijn vingers trekken een spoor door de modder
Maar de regen spoelt de namen schielijk weg
En ik blijf zitten en raak doorweekt van de regen.

Ik steek een kaars aan om verlichting te brengen
In de duisternis die in mijn hart is ontstaan
En de maan spiekt door de wolken, in een woordeloos duet.

Op mijn rug ik in het natte gras en staar ik naar de sterren
Ze fonkelen in een zwarte nacht en verlichten mij
Maar mijn hart danst een eenzaam duet met ze, in het duister.

In de regenplas, net buiten het raam, zie ik mijn reflectie
Treurig loopt een traan naar beneden, langs mijn wang
En een regendruppel valt in de plas, in duet met mijn verdriet.

Binnen in mijn hart regent het pijpenstijlen
En in eenzaam duet met hen mee danst mijn smart
En een regendruppel glijdt langzaam langs de ruit.