Elke keer dat je me niet belt of mailt, valt er een stukje van mijn hart af, en sterft er een stukje in mij.
Ik ben in het afgelopen jaar zoveel stukjes van mijn hart kwijtgeraakt dat ik hoop dat er nog genoeg over is om me overeind te houden.
Hoe lang zal het duren tot er niet genoeg meer van mijn hart over is, en ik het echt niet meer aankan…
Maar ik hoop dat ik straks sterker ben dan mijn verdriet om jou
Dat het verdriet minder wordt, en ik mijn tranen kan drogen
Dus probeer ik de stukjes weer op te rapen want, misschien als ik straks weer sterk genoeg ben, kan ik mijn hart weer lijmen.
Tot dan koester ik mijn stukjes hart samen met mijn herinneringen aan jou….