Automutilatie…
Mijn lakens vol met bloed
Eindelijk voel ik me weer goed
Maar toch een teleurstellend gevoel
Omdat ik heb gefaald in mijn doel
Om van automutilatie af te komen
En anders om te gaan met de gevoelens die in mij wonen
Soms denk ik dat het me gaat lukken
Maar dan breekt me hart weer in stukken
Dan gaat het mes weer over me huid
En schreeuw ik het uit
Niet van de pijn, maar om het fijt
Ik heb weer verloren in mijn strijd
little fly: | Zaterdag, februari 28, 2009 18:38 |
Zelfhaat en verwijten maken naar jezelf, ik heb er ook last van. Ik heb de laatste paar dagen geprobeerd om mij te prikken met een naald, ik heb 4 kleine schrammetjes maar meer niet.. Denk je dat het erger wordt? Groet, Linda Ps. mooi geschreven. |
|
Raisje: | Zaterdag, november 29, 2008 11:05 |
Oh, dit is echt zo herkenbaar ... Ik voel precies hetzelfde ... Groetjes |
|
sunset: | Donderdag, juli 17, 2008 19:20 |
Tja, ik zeg het dikwijls genoeg: Uiteindelijk is en blijft het ook een verslaving die de werkelijke oorzaak van de pijnen niet echt aanpakt. Dringende professionele hulpverlening en therapie; dat is het enigste wat ik je kan aanraden. Maar het blijft, zoals alles, je eigen beslissing. Liefs, sunset |
|
[zwarte engel]: | Donderdag, juli 17, 2008 16:55 |
ai.. sterkte(F) | |