Vlinders zweven van mijn hart naar mijn tenen
Het laat mijn lichaam kietelen met een rare pijn
Je mag langs komen en het gevoel even lenen
Dan zal ik zal je bewijzen wat wij kunnen zijn
Tranen stromen van mijn ogen tot naar mijn kin
Ze blijven maar vloeien als miljoenen regenbuien.
Ik wil het wel stoppen maar mijn hart heeft geen zin
Ik mis je warmte die zijn als tien wollen dikke truien
Mijn handen knijpen samen als ik denk aan de tijd
Als ik die dikke knuffel en een fijne kus weer licht voel
Aan de dingen die ik nog wilde doen waaraan ik nu lijdt.
Je zult begrijpen wat ik zeg want je weet wat ik bedoel