Pas nu zie ik het in,
hopen heeft voor mij geen zin.
Jij speelt een spel...
een spel van leugens en bedrog,dat weet ik nu wel.
De waarheid is niet altijd even fijn en komt soms keihard aan,
het kan me nog net niet van mijn benen slaan.
En jij?Jij kijkt gewoon tot hoever je zó kunt komen,
maar voor mij is het over met dromen.
Een droom over dat ik,misschien ook wel iets voor jou beteken,
ik weet nu,ik heb me daar enorm op verkeken...
Met als gevolg...met een klap weer terug in de realiteit...
wat ik deed was echt pure gekkigheid...
En nu zweef ik er ergens middenin,
en weet dat ik jou nooit voor me win.
Ik weet zo iemand als jou heb je nooit alleen,
maar zoals je afgelopen keer was,was gewoon echt gemeen.
Je liet duidelijk merken dat er bij jou geen gevoel bij komt kijken,
dat liet je me maar al te duidelijk blijken.
Het rijmt niet met elkaar,en het klopt niet,
en dat doet me juist verdriet....
Zal nog wel een tijd tussen de realtiteit en de droom blijven zweven,
maar liever dat dan zo verder te leven...
Ik zal moeten kiezen voor wat ik wil,
want ik weet van jouw kant blijft het toch stil...