Elk moment is er een persoon die je mist,
Een moment waarbij je er achter komt dat er plots wat weg is.
Na dat moment valllen er tranen,
tranen die een weg naar beneden zoeken
Geen tranen van blijdschap maar tranen waarbij je hartverscheurend huilt.
Elk traantje dat je laat vallen, vol liefde maar ook met spijt.
Spijt dat het engeltje je nu aan het bekijken is en zich misschien nog verdrietiger gaat voelen.
Een tijd lang, een lange periode ga je rouwen om een dierbaar persoon.
Na die tijd pak je het leven weer op,
maar wat je nooit vergeten zult is dat een dierbaar persoon die je niet meer kunt zien een plekje heeft veroverd in je hartje.
Het merkwaardige is dat je pas na het verlies realiseert hoe dierbaar en hoe lief diegene was en dan pas ga je denken, denkend aan de mooie tijden van vroeger maar ook denkend aan de toekomst met diegene voor altijd in je hartje.