Ik sta op de stenen
gemaakt van stille lucht
mijn ogen zijn dicht
en zacht concentreer ik me
op de geluiden
van de vogels
die de bladeren doen ritselen
de geur van de bloesem
die ik net nog uit mijn handen
vallen liet
eenmaal mijn ogen
weer open
zie ik de blauwe lucht
met hier en daar
een oneffenheid
van zacht, donzig wit
voorzichtig adem ik
bang om de stilte te breken
bang dat de stenen
onder me het begeven
en als ik heel goed kijk,
zie ik de felle kleuren
marieke_x: | Donderdag, juli 03, 2008 17:01 |
mooi, ik word er blij van ^^ meteen zin om naar buiten te gaan =) goed! kus |
|
Elenore De Groote: | Zaterdag, juni 28, 2008 15:19 |
Mooi gedicht. Liefs, Elenore xxx | |
rabbit: | Woensdag, juni 25, 2008 18:38 |
wauw prachtig gewoon graag gelezen liefs en knuffsss |
|
Anouk*jee: | Woensdag, juni 25, 2008 15:56 |
prachtig! x |
|
arie: | Maandag, juni 23, 2008 22:50 |
tijd zal alle wonden helen en vertrouwen brengen in tijden van nood... Liefs Arie |
|
lommert: | Maandag, juni 23, 2008 22:08 |
dit is prachtig om te lezen ..jawel..ik heb genoten van je woorden liefs willem |
|
Auteur: Veerle_L | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 23 juni 2008 | ||
Thema's: |