En de zwerver droomt:
Van een meisje
Mooier,
Dan de mooie wereld.
Hij is verliefd
En hij schrijft
Zonder pen,
In zijn hoofd,
In mooie woorden
Wijze waarheden.
En hij luistert
Trieste muziek,
Met warme snaren
En een harmonica,
Tevreden huilend,
Als hijzelf.
En hij is zwaarmoedig
En gelukkiger
Dan de mooie zon
Die schit’rend schijnt.
En dan waakt hij
En miezerig loopt hij,
Door de winderige regen,
Naar de horizon.