de vogels fluiten niet
de wereld valt om
met de stilte mee
De bedoeling was vrede
en geluk, verwikkeld in
liefde. Hij gaf er niet veel om
De zon schijnt nog maar net,
de wolken verdrijven de wind
voor zover mogelijk in deze
klamme periode van angst
Ommekeer in gedachten van
activiteit en stilstaande
rust. Wij samen konden vliegen
Voorzichtig valt de regen
bang om de stilte te breken
de bladeren veren de tranen terug
en de lucht neigt naar grijs
Het was ineens duistere
stilte, verwijderd van het
schijnende. Mijn vleugels afgebroken.
Anouk*jee: | Zondag, juni 22, 2008 17:53 |
wauw er bestaan niet genoeg woorden om te beschrijven HOE mooi dit is! x |
|
Aran.Luc: | Zaterdag, juni 21, 2008 20:03 |
mooi beeld ontwikkeld, ook al is het een beetje somber, weinig kleur, toch mooi, omdat het zo veel emoties losmaakt, mooi geschreven voelbaar, stilmakend idd;) groetjes;) Aran.luc |
|
rabbit: | Vrijdag, juni 20, 2008 11:51 |
stilmakend liefs en knuffss tulpje |
|
lommert: | Vrijdag, juni 20, 2008 09:52 |
stilte als een ''verstikkende hand''...goed en indenkend schrijven groet willem |
|
sunset: | Donderdag, juni 19, 2008 13:22 |
Stilmakend rakend ''geheel''. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
Auteur: Veerle_L | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 19 juni 2008 | ||
Thema's: |