Voor Kerstin
Een meisje loop in haar slaap.
Over groene velden en weiden.
Ze kijkt naar de gouden zon.
Vrijheid glipt door haar vingers.
Een jonge vrouw loopt in haar slaap
Door distels en doornige struiken.
Ze kijkt naar de zwarte lucht
Vrijheid is dood en begraven.
Een jonge moeder loopt in haar slaap.
Over sintels en gloeiende kolen.
Ze kijkt naar één glimp van de gouden zon.
Want hoop heeft zij nimmer verloren.
lommert: | Zondag, juni 15, 2008 11:43 |
strohalm;) | |
lommert: | Zondag, juni 15, 2008 11:43 |
de hoop...de laatste ''dtrohalm'' goed schrijven stevige groet willem |
|
fortuna: | Zaterdag, juni 14, 2008 01:17 |
Hoopgevende laatste zin. Die dag is eindelijk aangebroken... Liefs |
|
Innerchild: | Vrijdag, juni 13, 2008 23:42 |
Stil gelezen ... | |
arie: | Vrijdag, juni 13, 2008 19:37 |
Gelukkig wordt het beest opgesloten voor het leven... liefs, arie |
|
switi lobi: | Vrijdag, juni 13, 2008 17:39 |
Rakende verwoording... Lieve groet, switi lobi |
|
Mrs Flintstone: | Vrijdag, juni 13, 2008 17:04 |
Prachtige beelden. Heel knap geschreven. Liefs van Wilma |
|
lonely 1: | Vrijdag, juni 13, 2008 16:52 |
prachtig ! heel erg mooi hoe jij de fasen van haar leven verwoord, mooi! liefs, hilde |
|
Auteur: rovago | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 13 juni 2008 | ||
Thema's: |