Mijn kind, jij kon niet geloven dat ik de eeuwige liefde ben,
en kijk nu eens .. jouw angst knispert als een espenblad.
Ik zou god niet zijn om het je nooit te vergeven,jij geloofde niet
dat ik wonderen kon verrichten .Door te laten zien hoeveel ik van je houd
liet ik het zelfs bliksemen .. donderen, nam als bewijsmateriaal een paar geliefden
mee naar mijn hemelpaleis alvorens jij onverhoopt voor hen
door de knieƫn kon gaan,alleen maar om te tonen hoeveel ik van je houd
en van alles wat ik ooit geschapen heb en schep en schep.. en altijd weer afpak
Mensen, dieren, maar vrees achterlatend voor vogelvrijverklaarden
die denken en blind durven zeggen dat van de lucht niet tastbaar is.
Domme domme schrijver,zelfs nadat ik jou dit allemaal
heb laten zien, geloof je mijn goede genade nog steeds niet..
lexx: | Maandag, juni 09, 2008 20:41 |
:) | |
Nummer 127: | Maandag, juni 09, 2008 20:05 |
heel mooi ik heb een heel slechte dag vandaag maar je gedicht wist me af te leiden bedankt Nr 127 |
|
Free@Bird: | Maandag, juni 09, 2008 19:55 |
uit die losse pols van jouw is een pracht schepseltje naar beneden komen donderen :P liefs, kerima |
|
Darkelf: | Maandag, juni 09, 2008 19:49 |
kwam toevallig op dit gedicht, ... ik vind um mooi |
|
88: | Maandag, juni 09, 2008 19:43 |
ik schreef dit uit de losse pols, wel met een bepaald gevoel, helaas is de lay-out mislukt, maar denk dat de strekking wel over komt, liefs en thanks :) | |
honingbijtje: | Maandag, juni 09, 2008 19:39 |
het doet me een beetje aan Job denken, hoewel die bleef geloven en vetrouwen toen hem alles werd afgenomen. |
|
honingbijtje: | Maandag, juni 09, 2008 19:34 |
Wat heb je helder beschreven:) ik ben er stil van........ liefs |
|
Auteur: spring-in-het-veld | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 juni 2008 | ||
Thema's: |