Triest zoals jij met je ogen mij hebt op getogen,
de glans verraden het dat jij tegen me hebt gelogen.
pijn voel ik nu nog steeds van wat jij al die jaren deed
al heb ik de juiste woorden nooit gehoord dat het jou speet
nu ben ik nog zo verdomt boos en ik kan het je niet laten blijken
maar ooit kom ik je tegen en dan sta je van mij te kijken
want ik zal je dan eens toe zeggen wat ik al die tijd van je vond
en reken maar jij snoert mij deze keer niet de mond
alles wat jij hebt kapot gemaakt daar vecht ik nu voor terug
en reken maar dat gaat me lukken en het hoeft niet vlug
want alles wat jij mij ontnoemen hebt bouw ik weer op
en dan zul je raar van me opkijken want dan sta ik opeens aan de top
maar ik zal jou nooit metrust laten voor dat je ziet wie ik geworden ben
ik zal jou ooit op een dag laten zien wat ik allemaal voor elkaar gebokst heb en das niet hoe jij me ken