Vannacht kwamen er gezichten uit de muur
begon met 'n gesloten oog, dat openging
en nog een oog, de muur had afwisselend alle kleuren tussen pikzwart en fel wit
Het engste was een bleek gezicht als van een Pierrot met ogen in een onvoorstelbaar lazuursteen blauw, dat mij naar binnentrok
uit de muur keek ik naar iemand die sliep
De borst ging op en neer, het hoofd weg van de muur snurkend de kamer in gericht
maar bij het draaien zag ik mijn gezicht
uit de ogen kwam lapis lazuli blauw licht