Gemis van een kind (16)
Lang leven dat mocht jij niet
je moest vechten voor je leven
en dat deed ons allemaal veel verdriet
Drie maanden oud was je net
toen je echt niet meer verder kon
en die ene nacht niet meer hebt gered
Huilend en schreeuwend stond is naast je bed
ik voelde geen pijn of leven meer
waarom hadden de engelen vannacht niet opgelet
Ik was je nu voor altijd kwijt
het besef werd pijnlijker met de dag
want jij, waarom jij mijn kleine meid
En tranen liepen over mijn wangen
wat ze nu nog steeds doen
want wat ik doe is jou terug verlangen