De tranen in de natuur
De natuur had tranen geschreid
Zij had het daarmee opnieuw gezegend en geweid
Heel de aarde was onder de indruk
Zelfs het vee stond in groepjes bij elkaar
Wat bespraken zij daar
De bloempjes in de wei
Leken ook niet zo blij
De insecten zaten in hun holletje gekropen
Allen waren ze afgedropen
De vogels zaten stil bij elkaar in hun nest
Waren stil en bedeesd, net als de rest
Toen de natuur was uitgehuild
En allen waren uit gepruild
Kon de zon weer gaan schijnen
Kwam er overal weer beweging en leven in de natuur
Waren ze weer druk aan het praten over dat laatste uur
De natuur had tranen geschreid
De tranen waren nu gedroogd en het leven was weer verblijd.
z
Windwhisper: | Dinsdag, mei 20, 2008 14:10 |
wonderlijk zo mooi, lieve groet Cobie Kuzzz |
|
Will Hanssen: | Dinsdag, mei 20, 2008 12:57 |
Wat een blijmakend gedicht, ja de natuur herstelt zichzelf altijd weer.... Prachtig geschreven! Liefs, Will |
|
Ria Klein Herenbrink: | Dinsdag, mei 20, 2008 12:47 |
Klinkt als zonnestralen die achter de wolken vandaan de natuur weer tot leven wekken prachtig liefs Ria |
|
hiljaa: | Dinsdag, mei 20, 2008 12:39 |
verblijdend mooi knufleifs--hiljaa-- |
|
Sabri83: | Dinsdag, mei 20, 2008 12:25 |
Mooi geschreven. | |
Auteur: J.H. Vergne | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 20 mei 2008 | ||
Thema's: |