4 mei…….
Ik zie de beelden voor mijn ogen:
angst op het platteland.
patrouilles op de polderdijken
verzet dat nimmermeer zal wijken
verraad ligt loerend voor de hand.
verborgen kasten. Jodensterren.
Veewagens vol met mens’lijk leed.
Bommen die niemand ooit vergeet.
De honger ruikend al van verre.
Mannen op straat ter dood gebracht.
Sirenes loeiend in de nacht.
’t Zwellend geluid van de motoren
granaten die de rust verstoren.
Gedolven graven wit en koel
voor hen die jong hun leven gaven.
De landverraders die als raven
op jacht zijn doel na doel.
Dat deze beelden ons doet weten
zij bracht ons de vrijheid weer,
dat wij – zeker ook – hen tot eer
dit nimmermeer vergeten.
th.