Toch wel boos.
De zon heeft soms haar kuren
Dan is ze een ontaarde meid
Of wil je ons laten bezuren
Dat het ons stoort, jouw trouwloosheid.
Dan kom je stiekem even kijken
Schuift een grijze wolk op zij.
Je komt voorgoed, zo moet het lijken
Komt plots een regenwolk voorbij.
Ik lig naakt, wil `t niet verhelen
Voor jou mijn zon, mijn carmen
Jouw zachte stralen strelen
En mijn lichaam doen verwarmen.
Maar dan is het toch die regenwolk,
Kon je dat niet voorzien?
Die mij doorsteekt als een dolk
Of had je binnenpret misschien.
Om mij heen één vuurzee nu.
Op mijn door jou verhitte lijf
Schroeien de vellen nondenju
O zon wat ben je toch een takken wijf.’
han janzen maart 2008
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 25 april 2008 | ||
Thema's: |