Je blijft hier door de lichamen scheuren;
het schaduwt je handen en je rent
omdat je weet wat er komen gaat:
nooit gedacht dat zoveel plekken ons nat
zouden dragen. Je leest en sluit je lichaam;
je armen een net om je schouders, je benen
vinden we nergens terug. Ze zijn deel geworden
van het verhaal, illustratie van de letters
die ik maak, die ons binden – water en dan het
drinken en het slapen, je bent in alles, je drukt.
Dat deed je graag; het was een fantasie, iets
dat de tijd niet eens zou overleven dacht je, ja
het was niet de bedoeling.