kleine pluis...(3 eind)
want ik weet dat hij wist wat er aan de hand was!
het was nog maar de vraag of hij het redden zou
en daar zaten dan
acht konijntjes in hun nieuwe kooi
en een hok was angstig leeg
want hij mocht echt nog niet naar buiten
dan zou hij het zeker niet redden
zo goed als ik kon
heb ik met al mijn liefde
zijn wonden verzorgd
zijn redding is geweest
dat hij zo goed dronk en at
als hij dat niet gedaan had
dan had ik nu een konijn minder gehad
en ik weet dat als ik naar de dierenarts
was gegaan ik hem had moeten laten inslapen
want het was eigenlijk te erg voor woorden
gelukkig ging het dag naar dag beter
en gingen de gaten dciht
zijn haren kwamen weer terug
en hij ging steeds meet huppelen
ruiken en op verkenning
eindelijk was het moment daar
hij mocht naar de andere konijnen toe
want halen zou die het nu zeker
wat was hij blij in zijn nieuwe kooi
overal een ruiken, sprong van geluk in de lucht
en toen die avond,, ik keek naar mijn e-mails
toen ik een nieuwe e-mail had
waarin stond, hoi Jessica
mijn dochters vragen hoe het
met de twee konijntjes gaan
zijn ze al gewend?
ik mailde terug, maar niet zo vriendelijk
heb hem ook eerlijk gezegd
dat hij mocht vragen of het konijn niet dood was
en het niet via zijn dochters hoefde te spelen
vroeg hem waar hij mee bezig was
en dat ik wist dat hij wist wat het konijn had
ik zei dat hij zich samen moest
iemand zo een konijntje te verkopen.
god wat heb ik vol haat terug geschreven
en tot op vandaag heb ik niets meer van hem gehoord
maar ik heb gelukkig wel mijn kleine pluisje gered!