kleine pluis...(2)
blij kwam ik thuis met mijn negende konijn
nieuwe hokken moesten er gemaakt worden
drie hoog en drie breed
in totaal negen stuks dus
alle konijntjes apart
acht mannetjes ene en vrouwtje
vandaar dat ik het vrouwtje
met plezier moortje heb genoemd.
god wat waren we druk bezig met die kooien
niet wetend wat er zich met een
lief klein konijntje afspeelde
ja... wie had dit geweten?
ja de verkooper die zeker ja
toen ik de aller eerste twee
konijntjes halen mocht
wat nummer vijf en zes maakte
had ik ze moeten controleren
dan had ik niet met verdriet gezeten!
want het was vader en zoon
altijd bij elkaar gezeten
tenminste dat zie die meneerik vondt al,
waarom zit dat kleintje er zo stil bij
niet wetend dat hij in levens gevaar was
die avond heb ik hem eens bij me genomen
en tranen kwamen toen ik aantrof
waarom hij zo ziek er uit zag
overal korstjes op zijn lijfje
van waar hij gebeten was
door het konijn dat zijn
vader voor stellen moest
zijn oogjes helemaal ontstoken
en aan de zijkant van zijn buikje
had hij een gat
wat verschuilt was door enkel haartjes
en aslof dit nog niet alles was
had je zijn liezen eens moeten zien
huid weg, en vel er ook bij
tot op de beschermlaag van zijn bot
god wat was ik kwaad op mezelf
want waarom had ik daar niet naar gekeken
voor dat ik hem kocht?
en waarom heeft die meneer
hem mij eigenlijk verkocht
want ik weet dat hij wist wat er aan de hand was!
deel drie komt zo