zonder antwoorden blijf ik vragen
hoe ik je zo erg kan missen
soms kan ik het niet meer verdragen
om elke keer naar antwoorden te vissen
zonder antwoorden lijkt het gelogen
al die keren dat je wel lief deed
toen de dagen om vlogen
sommige dagen ook mijn hart open sneed
zonder antwoorden opzoek
naar iedere kleine hint
een twinkel in je ogen, muziek of een door jou gelezen boek
tot ik het vind
zonder antwoorden komen we geen stap dichterbij
misschien is dat jou idee ook wel
je vriendschap maakt me blij
alleen als het te dichtbij is verdwijn je snel
moet die afstand altijd zo blijven?
zal ik je ooit bereiken?
of zullen we apart drijven
om niet hetzelfde te lijken?