Wanneer je naar me kijkt
met die mooie groene ogen
gevuld met bittere spijt
en toch wat mededogen
voel ik me weer zo dicht bij jou.
Wanneer je naar me kijkt
en je naar me glimlacht
maar je tanden niet onbloot,
want je bent steeds zo verlegen,
voel ik weer die warmte voor jou.
Wanneer je naar me kijkt,
zie ik opnieuw je mooie ogen,
het randje rond jouw iris,
rond het hoopgevend groen gebogen,
voel ik dat er voor altijd liefde is.