sta je stil aan de rand van de stoep
wachtend tot het verkeer doorgaat
hoofd gebogen, een traan op je wang
nergens de woorden die je achterlaat
je verloor de strijd moest achterlaten
het voelt alsof je nek hangt in een strop
kijk eens naar boven, zweef met de wolken
al zijn er donkere, de lucht klaart eens op
de laatste zonnestralen vinden hun weg
tussen de lange schaduwen van vandaag
mensen lopen gehaast naar hun huizen
en jij blijf achter met diezelfde vraag
Quicksilver: | Vrijdag, maart 07, 2008 19:30 |
Gevoelig mooi geschreven.. Fijne avond..liefs Dicky |
|
pia ^^: | Vrijdag, maart 07, 2008 19:16 |
hij is zo mooi :) en herkenbaar.... maar zo mooi ... voelbaar |
|
arie: | Vrijdag, maart 07, 2008 16:59 |
Waarom (ik).. is het antwoord... Fictie? Hmm (maar ik begrijp het wel) ;) Liefs en sterkte, arie |
|
honingbijtje: | Vrijdag, maart 07, 2008 16:48 |
Super gevoelige fictie die bol staat van de werkelijkheid. liefs honingbijtje |
|
fortuna: | Vrijdag, maart 07, 2008 16:45 |
Erg herkenbaar... Het verder gaan zonder antwoord. Liefs |
|
Arlya: | Vrijdag, maart 07, 2008 15:22 |
Mooi. xx Arlya. |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, maart 07, 2008 12:57 |
mooi!gr.janny | |
Peter van Tiel: | Vrijdag, maart 07, 2008 12:19 |
Vragen zijn er altijd geweest en zullen er ook altijd blijven. De juiste antwoorden vinden is een stuk moeilijker. Mooi geschreven. Liefs, Peter. |
|
kerima ellouise: | Vrijdag, maart 07, 2008 12:15 |
gevoelsvol mooi neergezet...ook het open einde liefs kerima ellouise |
|
sensi: | Vrijdag, maart 07, 2008 09:52 |
Brrr , dit voelt beklemmend en eenzaam aan. En toch met een sprenkeltje hoop... ergens .. Blij dat het fictie is! Een mooi (zweefteefs ;)) schrijven! Liefs |
|
less - no more: | Vrijdag, maart 07, 2008 09:52 |
ondanks de fictie, herkenbaar hoor, stilmakend. liefs Jan |
|
Will Hanssen: | Vrijdag, maart 07, 2008 09:50 |
Wat prachtig geschreven al staat er fictie boven..... Liefs, Will |
|
Windwhisper: | Vrijdag, maart 07, 2008 09:37 |
soms ja soms Remie lieve groet Cobie Kuzzz |
|
Hilly N: | Vrijdag, maart 07, 2008 09:31 |
Als ik kon liet ik de zon stralen. Maar wie ben ik... Lieve groet, Hilly |
|
vat: | Vrijdag, maart 07, 2008 09:22 |
au al heeft het ergens ook iets positiefs, ik weet het niet |
|
Gert: | Vrijdag, maart 07, 2008 09:19 |
Ik denk dat een ieder zich wel in herkent. Dit gevoel heeft ieder mens wel eens gehad, toch? Mooi geschreven in ieder geval. Liefs van mij:D |
|
lonely 1: | Vrijdag, maart 07, 2008 08:53 |
fictie, maar voor velen herkenbaar, prachtig gedicht, hier is de lucht al uitgeklaard en schijnt een warme lentezon, liefs, hilde |
|
verhavert: | Vrijdag, maart 07, 2008 08:23 |
stilmakend voor mij jouw schrijven dikke knuffel martine |
|
lommert: | Vrijdag, maart 07, 2008 08:13 |
de lucht klaart eens op...het is grijs hiero..dan maar gekleurde ballonnetjes omhoog laten...welke kleur strik doen we eraan Remie;)..oke...dacht ik ook; rood...de kleur van de Liefde;)...liefs van mij kus willem |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 07 maart 2008 | ||
Thema's: |