Dit schrijf ik omdat ik me niet zo goed voel.
Sommige mensen weten precies wat ik bedoel.
Gewoon even geen zin meer in het leven.
En er is niemand die me dat speciale gevoel kan geven.
Dat speciale gevoel dat iemand je vertrouwd.
Dat iemand echt van je houd.
Dat iemand je neemt zoals je bent.
Iemand die niet voor je wegrent.
Op school ook veel problemen gehad.
En nou is het geblokkeerd, mijn levenspad.
Ondanks alles blijf ik volhouden.
Omdat ik weet dat er mensen zijn die van me houden.
In de tweede klas van het VMBO.
Ik ben klaar op die school, zo.
Dat moest ik echt even kwijt.
Want ja, ik zit nou eenmaal in de puberteit.
Ik zeg altijd:
‘Vergeet de problemen die je had,
Kijk vooruit en volg je eigen pad’
Nou is het tijd voor mij om mijn pad te kiezen.
Want ik heb niks te verliezen.
Auteur: hate-it | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 05 maart 2008 | ||
Thema's: |