Je had Soekarno nog zien lopen
in het paleis bij Bogor
op zijn blote voeten
het koele marmer koesterde
in dat land waar het altijd
zomer is en vulkanen roken
Over hoe dingen kunnen lopen
gaf je raad en soms knarste
het in een gedicht van mij
"Leven houdt je jong" zei jij
"Heb het goed waar je bent
ketimoe lagi toean Jan"
*De Nederlandse dichter, vertaler en journalist Jan Eijkelboom is op donderdag 28 februari 2008 overleden in zijn woonplaats Dordrecht. Hij is 81 jaar oud geworden.
Na een loopbaan als journalist publiceerde Jan Eijkelboom de laatste dertig jaar van zijn leven poëzie. Wat blijft komt nooit terug (1979), De Gouden Man (1982) en Kippevleugels (1991) zijn de titels van veelgeprezen bundels.
Hij is voor zijn werk onderscheiden met onder meer de Anna Blamanprijs, de Jan Campertprijs en de Herman Gorterprijs. Dordrecht had een speciale betekenis in leven en werk van Eijkelboom. Niet alleen heeft hij er gewoond en gewerkt, hij is er de eerste voorlichter en sinds 2001 stadsdichter geweest.
Zijn gedichten kenmerken zich door ‘lichtvoetig verwoorde observaties’, zoals een jury het eens uitdrukte.
Eijkelboom, geboren op 1 maart 1926, heeft ook een Nederlandse vertaling gemaakt van werk van onder andere Philip Larkin, John Donne, W.B.Yeats en Derek Walcott.