Leeg

Hij zoog mij leeg,
Wees mij zogenaamd de weg,
Naar het hart van een verlaten kind.
De wegen leken smal en diep,
Deuken vol met zwarte gaten,
En ik was beland in niemands land
Vroeg haar de weg,
Naar mijn veiligheid,
Verborgen in een kluis zonder kaart.
Op weg en zoekend naar,
muziek dat ooit geluid gaf
Mag ik klagen?, de muren zijn gestorven,
Nee ik was eenzaam toch?
Klagen ja, verdomme alleen maar klagen
Mijn hart gilt, huilt en schopt niks helpt
Steen vergaat nooit, hoor je dat?
Hoor je dat?
Ik hoop dat je mijn schreeuw nog kan horen,
diep in de kille nacht,
zonder slaap,
Herinner dan,
dat ik je grootste nachtmerrie ben
Had ik je maar vermoord voor je mij zag sterven.
Hij zoog mij leeg,
Wees mij zogenaamd de weg,
naar het hart van een verlaten kind.

En stiekem verlang ik nog steeds naar je