‘t verstrooide muntgeld
in mosbegroeide hoeken
een groene stilte
uitnodigend tot rustige stap
een salamander zont zich
op gebarsten marmer
volhardt geboeid -
en vlucht in ’t bladgeslinger
in bronnenschaal
verdrupt de tijd
als was ‘t de polsslag
van vergeten jaren
de bank moe aangeleund
denkt na over de avonden van toen -
grauw en verweerd haar hout
en ingekerfd nog amper leesbaar
Marousia: | Vrijdag, februari 15, 2008 21:39 |
Heerlijk mooi geschreven, vol weemoed en immer in verlangen. Liefs van Marousia | |
lonely 1: | Vrijdag, februari 15, 2008 21:25 |
prachtig!!!! liefs en knuffel, hilde |
|
Aran.Luc: | Vrijdag, februari 15, 2008 15:02 |
mooi, ik wil altijd al eens een keertje na italië! |
|
Sabri83: | Vrijdag, februari 15, 2008 13:29 |
Heerlijk gedicht, erg mooi. Ik hou van Italië, kom er zelf vandaan. xxxx |
|
conan: | Vrijdag, februari 15, 2008 11:37 |
ik krijg het beeld van de Trevi-fontijn , maar ook van zoveel kleine pleintjes onder het lover ... een terrasje en een glaasje landwijn ... enige verzen van Horatius... liefs conan*** |
|
Gert: | Vrijdag, februari 15, 2008 11:02 |
Ben er nog nooit geweest, al nam jouw gedicht me even mee. Groeten, Gert:) |
|
lommert: | Vrijdag, februari 15, 2008 10:38 |
Italie ..altijd een blij gevoel...na het vertrekken weer heimwee..graag gelezen goede morgen Ingo stevige groet willem |
|
lydia quartier: | Vrijdag, februari 15, 2008 10:38 |
Heel mooi om te lezen zoals zoveel teksten van jou!! Liefs Lydia |
|
CBR: | Vrijdag, februari 15, 2008 10:03 |
Deze vond ik echt prachtig om te lezen Ingo. liefs en knuf |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 15 februari 2008 | ||
Thema's: |