nog hullen zich langzaam ontwakende weiden
in dunne dekens parelende rijm
slaperig, maar innerlijk ongeduldig
wachten zij komende lente
soms is een zachte wind al voelbaar
verhaalt van het herboren worden, het begin
onschuld, zacht verzinken
en van God
oneindig teder streelt Zij elke gewonde ziel
laat haar vervloeien in Haar tijd.
Marousia: | Dinsdag, januari 15, 2008 21:40 |
Ik ben er stil van. Liefs van Marousia | |
Chatterley: | Dinsdag, januari 15, 2008 21:19 |
Stilmakend mooi!! Liefs, Chatterley |
|
elze: | Dinsdag, januari 15, 2008 21:17 |
oneindig dit ,,een ware pracht laifs elze |
|
Silvi_atje: | Dinsdag, januari 15, 2008 21:09 |
heel mooi verwoord liefs silvia |
|
arie: | Dinsdag, januari 15, 2008 19:23 |
Het voelt als: uit liefde opnieuw geboren worden in aardse weiden Liefs, arie |
|
Jan van Dord: | Dinsdag, januari 15, 2008 19:22 |
zo als altijd weer graag gelezen !! jan |
|
doetsi: | Dinsdag, januari 15, 2008 17:57 |
Liefdevol is dit neergezet, tik tegen m''n pet! | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, januari 15, 2008 17:40 |
heel mooi heb dit weer graag gelezen groetjes janny |
|
roosjerood: | Dinsdag, januari 15, 2008 14:48 |
wat krachtig geschreven ,heel mooi | |
erje: | Dinsdag, januari 15, 2008 14:30 |
mooie poèzie en we naderen geleidelijk aan de voor ons zo gewaardeerde lente groet Ronny |
|
moongirl1982: | Dinsdag, januari 15, 2008 10:33 |
krachtige woorden... groet moongirl1982 |
|
rovago: | Dinsdag, januari 15, 2008 09:58 |
Het is toch geen winter, dat het nu maar vlug lente wordt. Groetjes. Roger |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 15 januari 2008 | ||
Thema's: |