Sta eens open
voor de liefde
je hebt geen
hart van steen
je verbergt je
maar daar prik
Sluit je niet af
voor gevoelens
ze doen niet
altijd zeer
ze kunnen ook
maar dat weet je
Jouw hart
werd ooit
gebroken
daarom sloot
jij jezelf af
bang om weer
door een gevoel
Een gebroken hart
kun je lijmen
ook al blijven
de barsten bestaan
voed het met
zodat je sterker door
Niet iedereen is erop
uit om je te kwetsen
er zijn ook mensen
die het goed bedoelen
ze kunnen je raad geven
de pijn verzachten door
Stort je hart uit
en laat het gaan
verwerken gaat
soms makkelijker
met het delen
van een traan
En komt er dan weer onrecht
of iets vervelends op je pad
dan prik je er doorheen
omdat je zelf zo een fase had
Herkennen is een
kunst van het leven
en misschien kun je
met jouw verhaal
een ander ook
een lichtpunt geven!
CBR: | Woensdag, november 14, 2007 17:28 |
Hoe prachtig verwoord dit. Heel graag gelezen:) Liefs cbr x |
|
less - no more: | Woensdag, november 14, 2007 17:23 |
heel herkenbare en goed stevig doordachte, nee doorleefde woorden. Prachtig sweets, Jan |
|
lommert: | Woensdag, november 14, 2007 13:16 |
een '' opsomming '' van levenservaringen...ik heb het graag gelezen liefs willem |
|
honingbijtje: | Woensdag, november 14, 2007 13:13 |
Lang, maar geen letter teveel en zeer mooi en wijs. liefs honingbijtje |
|
remie: | Woensdag, november 14, 2007 12:58 |
leven is het meervoud van lef....ik herken je gedicht maar al te goed....liefs remie | |
[zwarte engel]: | Woensdag, november 14, 2007 12:42 |
bijzonder, hoopvol en positief! | |
Auteur: Veruniek | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 14 november 2007 | ||
Thema's: |