Ik ben zo blij dat je niet meer weet wat je heb achtergelaten,
Want wat je achtergelaten heb, is verdriet en grote gaten
Ik ben zo blij dat je daar alleen vrede heb en gelukkig ben
Dat je daar geen verdriet ken
Ik begreep je nooit helemaal , als je bromde over hem
Maar nu begrijp ik je , want nu pas weet ik hoe anders die ook kan zijn
Ik mis je zo, en het doet zo n pijn
Ik heb echt medelijden met hem, hoe hij de net tegen me vertelde hoe hij nog zoveel van hou
Maar ik kan je niet terug brengen,
Oma ik hou van je en ik wil zo graag dat je er nog was
Gewoon nog een warme knuffel van je,
Gewoon nog met ze alle weg
Gewoon nog logeren bij je
Gewoon nog lachen met je
Maar dat “gewoon” was niet “gewoon”
En dat besef ik nu pas
Wat wij hadden was zo kostbaar
Ik mis je…